-
1 utrącać
impf ⇒ utrącić* * *ipf.utrącić pf.1. (= odtłukiwać) chip off, knock off.2. pot. (= nie dopuścić do zajęcia stanowiska) trip (sb) up; (= spowodować usunięcie ze stanowiska) unhorse, unsaddle (sb); ( projekt ustawy w parlamencie) kill; utrącić czyjąś kandydaturę destroy sb's candidacy.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > utrącać
См. также в других словарях:
utrącić — dk VIa, utrącićcę, utrącićcisz, utrąć, utrącićcił, utrącićcony rzad. utrącać ndk I, utrącićam, utrącićasz, utrącićają, utrącićaj, utrącićał, utrącićany 1. «trąciwszy oddzielić coś od czegoś; odbić, odtłuc» Utrącić ucho dzbana. Figurka z utrąconym … Słownik języka polskiego